Μόνο στην Ελλάδα ο κατήφορος είναι τόσο εύκολος: η χώρα έφτασε με ταχύτητα φωτός από τα πρόθυρα της εξόδου από το Μνημόνιο στη «μαύρη Παρασκευή» της βιντεοταινίας Χαϊκάλη – Αποστολόπουλου.

Δεν φταίει μόνο «το κακό το ριζικό μας» για όλα αυτά τα απίστευτα που συμβαίνουν. Φταίει, κυρίως, η αντίληψη περί πολιτικής που έχει εμπεδωθεί στη χώρα μας: o αντίπαλος είναι εχθρός, οι πάντες είναι εξαγοράσιμοι, η συνεννόηση και η συναίνεση παραμένουν άγνωστες λέξεις.

Βέβαια, ο ύποπτος για την απόπειρα δωροδοκίας έχει περάσει από την αυλή των περισσότερων κομμάτων – μηδέ του κόμματος του κ. Καμμένου εξαιρουμένου. Αλλά ούτε αυτό εκπλήσσει: οι «νταραβεριτζήδες» είναι είδος εν αφθονία στη δημοκρατία μας…

Το ζοφερό κλίμα που δημιουργεί η καταγγελία για δωροδοκία βουλευτή απειλεί να δηλητηριάσει όχι μόνο τους επόμενους γύρους της προεδρικής εκλογής, αλλά ό,τι επακολουθήσει – δηλαδή τις εκλογές ή τη διαπραγμάτευση με τους δανειστές.

Είναι ωστόσο απότοκο των ατελειών της δημοκρατίας: ο συνταγματικός νομοθέτης που ζητεί πλειοψηφία τριών πέμπτων για την εκλογή προέδρου δεν θα μπορούσε να προβλέψει την κατάντια του Κοινοβουλίου, με την παρουσία χρυσαυγιτών και κάθε λογής «ψεκασμένων». Αν είχε προβλεφθεί η άμεση εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, ουδείς θα είχε συμφέρον να χρηματίσει τον οποιονδήποτε.

Αλλά στη σημερινή συγκυρία, ακόμη και το αυτονόητο – μία συνταγματική αναθεώρηση που θα άλλαζε τα κακώς κείμενα – παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες.

Αντί να αλληλοκατηγορούνται, τα κόμματα έχουν την ευκαιρία να αλλάξουν τα πράγματα. Να αποδείξουν ότι με την υπόθεση Χαϊκάλη – Αποστολόπουλου φτάσαμε στον πάτο του βαρελιού. Και μπορούμε να αναδυθούμε – χωρίς άλλα ψέματα και βιντεοταινίες. Αλλιώς, το πλήγμα για τη δημοκρατία θα είναι ολέθριο…

Τελευταία Νέα