Λένε πως το πρώτο ματς εκάστης διοργάνωσης είναι το πλέον καθοριστικό. Γιατί δημιουργεί είτε μεγάλες προσδοκίες και ενίοτε ισοδυναμεί με μισή πρόκριση, είτε οδηγεί στην εσωστρέφεια και προκαλεί ψυχολογικά τραύματα. Υπό αυτή την έννοια, η χθεσινή ημέρα είχε μόνο χαμόγελα για το Βέλγιο και την Αγγλία.

Οι Κόκκινοι Διάβολοι δεν είχαν να περάσουν κάποιο ανυπέρβλητο εμπόδιο. Αλίμονο αν θεωρηθεί ως τέτοιο ο Παναμάς. Ωστόσο, έκαναν όπως συνήθως λέμε «άριστα τη δουλειά» και εξασφάλισαν τους βαθμούς που τους δίνουν αέρα ώστε να διεκδικήσουν την πρώτη θέση στον όμιλό τους. Με όπλο την κλάση των ποδοσφαιριστών τους και την ελπίδα ότι επιτέλους θα πάνε μακριά στο Μουντιάλ, τουλάχιστον όσο μακριά αξίζει σε αυτή τη γενιά των τόσο ποιοτικών ποδοσφαιριστών. Αν μάλιστα ο Λουκάκου συνεχίσει σε υψηλές στροφές και παραμείνει μια μηχανή παραγωγής γκολ, τότε το Βέλγιο θα αποτελέσει έναν αντίπαλο που όλοι θα ήθελαν να αποφύγουν. Γιατί τούτη τη φορά στόχος είναι να κόψει τα αστεία και να είναι τόσο σοβαρό όσο απαιτούν οι περιστάσεις.

Από την άλλη πλευρά, η Αγγλία τα έδωσε όλα και νίκησε στις καθυστερήσεις την Τυνησία. Αυτό δεν λογίζεται κατ’ ανάγκη ως κάτι το αρνητικό. Κυρίως γιατί το πνεύμα του νικητή το έχουν πάντα οι Αγγλοι, όπως και τη διάθεση να κυνηγούν μέχρι το φινάλε το ματς και το αποτέλεσμα. Τώρα, δικαιώθηκαν για την επιμονή τους. Φαντάζεστε να είχαν κάνει γκέλα με αντίπαλο αδύναμο και εύκολη λεία σύμφωνα με τα χαρτιά; Απέφυγαν το κάζο. Μεγάλο τους όπλο, ο αρχηγός των Λιονταριών, ο Κέιν. Πείτε το και σύμπτωση, αλλά η ημέρα ανήκει σε δύο ποδοσφαιριστές που βγάζουν το ψωμί τους στην Πρέμιερ Λιγκ. Στο αγγλικό πρωτάθλημα. Στον Λουκάκου (της Γιουνάιτεντ) και στον Κέιν (της Τότεναμ). Εμαθαν να μην τα παρατούν, να πασχίζουν συνεχώς, να παλεύουν κάθε φάση και έφτασε η στιγμή που θα αποτελούν τις ατραξιόν για τις εθνικές τους ομάδες. Αν ορισμένα σύνολα στηρίζονται σε τερματοφύλακα, άλλα στην άμυνα και ορισμένα στη μεσαία γραμμή, ανακαλύψαμε τα δύο που θα χρειαστούν την αύρα ή και τη ρέντα των κεντρικών τους επιθετικών: το Βέλγιο και η Αγγλία. Λίγες φορές στο παρελθόν η πορεία ομάδων είχε τέτοια συνάρτηση με τα χλιδάτα αστέρια τους, που είναι οι σέντερ φορ. Οσο θα βάζουν γκολ οι Λουκάκου και Κέιν, όσο θα ενοχλούν σαν καλοκαιρινά έντομα τις αντίπαλες άμυνες, τόσο δύο ομάδες που δεν συγκαταλέγονται στα μεγάλα φαβορί της διοργάνωσης θα βλέπουν το όνειρά τους να παίρνουν σάρκα και οστά.