Δεν θα κρίνω αν η Ντόρα έκανε σωστά ή άσχημα που πήγε στην ορκωμοσία του Ερντογάν.

Την κάλεσαν, πήγε, γούστο της. Οποιος διαφωνεί να μην την ψηφίσει.

Θα κρίνω όμως την υποκρισία της κυβέρνησης.

Η οποία, αφού διά του Πρωθυπουργού συνεχάρη προσωπικά και τηλεφωνικά τον Ερντογάν για την εκλογή του, αφού ετοιμάζεται να τον συναντήσει στο ΝΑΤΟ, την πείραξε η Ντόρα.

Κολοκύθια. Ξέρετε τι την πείραξε;

Οτι (όπως δυσανασχετούσε εις διπλούν χθες η «Αυγή») η αντιπολίτευση «δεν ενημέρωσε» την κυβέρνηση διότι «οφείλουν να ενημερώνουν και να ενημερώνονται» (μπα;), ενώ κι η ίδια η Ντόρα έπρεπε «να έρθει σε κάποια συνεννόηση με το υπουργείο Εξωτερικών» (τι μου λες!).

Με άλλα λόγια, η Ντόρα όφειλε να συνεννοηθεί με τον Κοτζιά, ενδεχομένως να του ζητήσει την άδεια. Με τον υπουργό δηλαδή που προ δεκαημέρου δημοσιοποιούσε εμπιστευτικά έγγραφα στη Βουλή εναντίον της!

Αυτό όμως είναι το ζόρι τους. Οτι η αντιπολίτευση δεν αναφέρεται στην κυβέρνηση, δεν συνεννοείται, δεν την υποστηρίζει, ούτε την αποδέχεται. Την αντιπολιτεύεται.

Η κυβέρνηση θύμωσε επειδή ο Μητσοτάκης, ο Βενιζέλος και οι υπόλοιποι την έπεσαν χοντρά στον Μοσκοβισί όταν εμφανίστηκε ως πλασιέ κυβερνητικών μύθων και απρόσκλητος κήρυκας υπευθυνότητας.

Πληροφορούμαι παρεμπιπτόντως ότι στις Βρυξέλλες ακόμη γελούν με το πάθημα του επιτρόπου, αφού ούτως ή άλλως δεν τον έχουν σε μεγάλη υπόληψη!

Στο Σκοπιανό διάφοροι κυβερνητικοί (με πρώτο τον Πρωθυπουργό) κατηγορούν την αντιπολίτευση επειδή δεν αποδέχθηκε τη συμφωνία και ούτε προστατεύει μια κυβέρνηση που την κυνηγούν όπου την πετύχουν.

Λες και τους το χρωστούσε. Λες και είναι δουλειά της αντιπολίτευσης να προστατεύει την κυβέρνηση από τον κόσμο.

Δυστυχώς ή ευτυχώς, αν η κυβέρνηση έχει πρόβλημα, είναι πρόβλημα της κυβέρνησης. Ούτε της χώρας ούτε της δημοκρατίας.

Πρόσφατα ο Πρωθυπουργός έπλεξε στη Βουλή το άκομψο εγκώμιο του Μεϊμαράκη επειδή εκείνος «έβαζε πλάτη» στην κυβέρνηση –σε αντίθεση με τον Μητσοτάκη…

Ελπίζω ο Μεϊμαράκης να μην εξέλαβε το εγκώμιο ως κομπλιμέντο. Οταν είσαι η αντιπολίτευση που ονειρεύεται η κυβέρνηση, τότε μάλλον δεν είσαι καλή αντιπολίτευση.

Ιδίως όταν η κυβέρνηση έχει διακηρυγμένη και σχεδόν εμμονική φιλοδοξία τον έλεγχο και την καθυπόταξη της αντιπολίτευσης. Κάθε αντιπολίτευσης.

Τι σόι αντίληψη δημοκρατίας είναι αυτή;

Πού ξανακούστηκε ότι δουλειά της αντιπολίτευσης είναι να διευκολύνει τη συμπολίτευση;

Πού ξανακούστηκε ότι η πολιτική δραστηριότητα αποτελεί κυβερνητικό προνόμιο που εκχωρείται στους άλλους μόνο κατόπιν συνεννόησης και με την άδεια της κυβέρνησης;

Πού ξανακούστηκε η κυβέρνηση να επιλέγει την αντιπολίτευση της αρεσκείας της;

Στη Γερμανία του Χόνεκερ; Στην Ουγκάντα;

Ισως. Αλλά μάλλον αδικώ την Ουγκάντα.