Στις δημοκρατίες δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Η προσφυγή στη λαϊκή βούληση μπορεί πάντα να δώσει τη λύση. Υπό την έννοια αυτή, αδιέξοδο δεν υπάρχει ούτε στην προεδρική εκλογή. Αν ύστερα από τρεις γύρους ο υποψήφιος δεν συγκεντρώνει τα 3/5 του αριθμού των βουλευτών, τότε έχουμε προσφυγή στις κάλπες.

Ωστόσο, τις πρόωρες εκλογές η συμπολίτευση – επικουρούμενη από τους κ.κ. Γιούνκερ, Σόιμπλε και άλλους – τις αντιλαμβάνεται ως εθνική καταστροφή. Οσο δεν βρίσκει τους 180 – και χθες αποδείχθηκε ότι λείπουν είκοσι από το μέτρημα – η δημοκρατία μας παραμένει εγκλωβισμένη.

Ο απεγκλωβισμός δεν θα επέλθει με πιέσεις, παρακάλια ή υποσχέσεις σε ένα ετερόκλητο σώμα ανεξάρτητων, ημιανεξάρτητων ή απλώς ανεξέλεγκτων βουλευτών. Πρόκειται για μεθοδολογία που αδικεί και τον Σταύρο Δήμα, ο οποίος είναι ιδανικός υποψήφιος. Στην πραγματικότητα, η κατάσταση απαιτεί υπέρβαση. Αν μη τι άλλο για να σταματήσει η διακινδύνευση της εύθραυστης, πλην υπαρκτής ανάκαμψης της οικονομίας.

Υπέρβαση αποτελεί η σύγκλιση ανάμεσα σε συμπολίτευση και αντιπολίτευση που κακώς λιθοβολεί την προεδρική εκλογή. Η σύγκλιση πρέπει να αφορά το πρόσωπο του Προέδρου, τη συνταγματική αναθεώρηση, τους λεπτούς χειρισμούς κατά τη δίμηνη παράταση του Μνημονίου και το χρονοδιάγραμμα των εκλογών. Είναι αυτό που λένε: αν δεν μπορείς να λύσεις ένα πρόβλημα, μεγάλωσέ το.

Τελευταία Νέα